sözlük yazarlarının itirafları

bugün size kendimden bahsedeceğim. size ne benden aslında aynı şekilde banane sizden,bunu başta belirtmek isterim.yazdıklarımı okumak,inanmak o güzel keyfinize kalmış bir şey.hoş çokta umrumda okumanız,inanmanız,beğenmeniz de neyse.hiç kimseyi karşıma alıp ben buyum demedim.düşündüğün kadar iyi biriyim ya da düşündüğün kadar kötü biriyim demedim,kendimi kanıtlama,ispatlama çabasında hiç olmadım.belki anlatmaya üşendim kendimi, belki de karşımdakine beni anlatacak kadar değerli görmedim.hep güldüm,sadece güldüm gördüklerinde.güldüm yüzlerine bakarak arada yüzüne bakıp içimden küfrettiğimde olmadı değil.kendimi buraya ait hissedemedim her an bırakıp gidecek cesareti de,çaresizliği de hissettim ruhumda.düzen,işleyiş zor geliyor bana.hiç bir zaman kötü bişe duymadım hakkımda belki de ufak kötü bişe bile duymadım ama bu benim iyi olduğumu göstermez ki ben iyi olmaktan iyilikten o kafanızda çizdiğiniz iyi den hiç mi hiç hoşlanmadım hiçbir zaman.bazen bunu kötü bir şey olarak bile gördüm bilerek kötülük yaptım,bilerek kırdım sevdiklerimi bana o iyi misyonunu yüklemesinler diye.zor iş.hiç aşık olmadım.aşka inanmıyorum diyorum güçlü savunuculardanım işe gelince ama umut denen düzen bozucu ruha girdi mi inanmıyorum kelimesi birazcık daha havada kalır oldu.kim bilir belki dedim.belki insanlar sevmeyi biliyordur.belki ben sevgiyi biliyorumdur.belki dedim gerçekten aşk vardır.oje siler gibi hayatından siliyor arkadaşlarım birbirlerini.yapamam dedim.en iyisi mi bulaşmamak dedim.ruhum uçmayı seviyor bu yüzden düşmeyi de iyi biliyor,bilmek zorunda uçmayı seviyorsan düşmeyi de bileceksin demiş.bu konular uzun.aşk anlayışım farklı biraz.aklımda üç beş bir şey daha vardı ama şuan keyfim kaçtı doğrusu,daha fazla yazmaya üşeniyorum.kendinize iyi bakın.