bugün

orospuluk beyindedir

"Bu devirde kız olmak zor, sevsen orospusun, sövsen orospu, versen orospu, vermesen yine orospu, öpsen de orospu, öpmesen de orospu. o da doğru, pezevenge herkes orospu." yargısından yola çıkarak, bu konuya ele atmak istedim. Orospuluğu sadece bakirelik ile sınırlandıranlar var ne yazık ki... Her haltı yiyip yiyip, bakire kalmayı beceren kızlara ne demeli peki? Namusu iki bacak arasında arayıp da, sevgilim dediği kızla her bir boku yiyen, evlenme vakti gelince de o kızı bir güzel şutlayıp, temiz aile kızı arayanlara ne demeli? O kızı orospulaştırıp, namuslu kız aramak orospu çocukluğu değil mi? Namus beyindedir, bacak arasında değil. Orospuluk beyindedir ve erkeğin de orospusu olur. Bu durumda, verdi diye bir kızın adını orospuya çıkarmadan önce, o kızı orospulaştıran beyinlerin, orospu olup olmadığını düşünmek lazım. Bazı erkeklerin ulaşamadığı kıza bile, orospu dediği bir dünyada yaşıyoruz. Her türlü zevki tadan, yemediği bok kalmayan, altına yatmadığı erkek kalmayıp arkadan veren ve beyninden her türlü orospuluk geçen birine, namuslu kılıfını uyduran sevgili ülkemin vatandaşları, bir erkeğe deli gibi aşık olduğundan dolayı, o erkeğe kanıp kızlığını teslim eden saf kızı orospu diye yargılıyor. Şimdi sormak lazım, orospuluk beyinde değil mi?