kürtçe müzik

anadolu toprağının ortak noktası bellidir: acı. türk de öldü, kürtte. ölecek de. böyle gelmi$, böyle gidecek. mesela hep derim ben, kürtçe müziğe asla haraketli bir parça gitmez diye. son dü$ündüm ulan dedim, kürtlerin ne zaman yüzü gülmü$ ki konu$ma tarzlarına, müziklerine yansısın? türk için de geçerli. sezen aksu ne demi$ acıdan geçmeyen her $arkı eksiktir diye. türk ve kürt müzikleri için böyledir. hep de böyle kalacaktır. haraketli parçada bile o iç gıcıklayıcı yere gelindiğinde sevmedik mi?