en yakın arkadaşın ölmesi

gözden akan bir damla yaş, onun hiç geri dönemeyeceği yere gittiğini bilmenin acısı, bunların yanında yanınıza kar kalan anıların sıcaklığı ve eksilme hissi.
sabahında birlikte uyandığınız arkadaşınızın akşama sizin yanınıza geleceğine hiç tanımadığı ölülerle gecesini geçirmesinin can acıtıcı şaşkınlığı.
yüzünüze eklenen yeni bir ifade, yokluğun, çaresizliğin ifadesi.
sonra nefret, onsuz geçen hergüne lanet etmek.
en sonunda şükretmek, onu diğerlerinden farklı olarak yaşamış olmanın ayrıcalığını bilmek ve buna sevinmek. bu kadarcık birşeye bile sevinebildiğin için şükretmek...