bugün

istiklal marşı nın dini öğeler içermesi

içi boşaltılan kavramlardan dolayı dini kötü bir şey sanan insanların iddia ettiği durum.

türkiye'nin nüfusunun neredeyse tamamına tekabül eden büyük bir çoğunluğu müslümandır. bu yüzden siz her ne kadar özgürleşmiş(!) olsanızda anneniz, babanız hiç olmadı babaanneniz ya da dedeniz * dinlerine bağlı insanlardı(r). din, her şeyden önce bir kültürü beraberinde getiren bir olgudur. müslümansanız aldığınız islamî değerlerle büyürsünüz, hristiyansanız o dinin kültürel yapısı sizi etkiler ister istemez. gündelik hayatımızda pek çok dini içerikli kelime, tamlama, cümle vb. kullanırız. bunların hiçbiri bizi şeriatçı yapmaz.

istiklal marşı'nın içinde de hakk, cennet, hüda vb. kelimelerin geçmesi bu bağlamda gayet doğaldır. esas garip olan tanrım vb. gibi yerel olmayan, ödünç kelimelerin marşta yer almasıdır. bu da olmadığına göre, sorun yoktur.

ayrıca istiklal marşı sipariş üzerine yazılmış bir marştır. savaş yıllarında sadece kılıçların değil, kelimelerin konuştuğu göz ardı edilemeyecek bir gerçektir. duygularıyla düşünen(!) bir milletin zamanında en değer verdiği şeylerden birisi de dini olduğu için, din unsurlarının halkı ateşlemek, halkı millet yapmak için yardımcı olacak bir marşta yer almaması abes olurdu. bunların yanında mehmet akif'in kendi kişiliği de düşünüldüğü zaman, millete mal olan istiklal marşı!na yazarının etkisi iyice anlaşılır.

ayrıca kelimeleri şimdiki anlam ve yan anlamlarıyla düşünmek anakronik bir yaklaşımdır. istiklal marşı 1921'de milli marş olarak kabul edilmiştir, bunu da akıldan çıkarmamak gerekir.

ve son olarak laikliğe aykırı olan dini yaşamak değil, yaşamayı dayatmaktır. saptırmayalım! *

not: bu yazıyı yazan dindar bir kişi olmayıp dinini yaşayan insanlara saygılıdır.