bugün

insanın bir evinin olması

insanın bir evi olmalı. yalınayak basacağı halısında bağdaş kurup oturabilmeli bir sigara yakıp. güneşin doğuşuyla batışının aynı lezzette hissedildiği bir ev. avizelerinin ışığı dışarıya taşan, bu evde mutluluk var diye haykıran bir evi.

insanın bir evi olmalı, kapısına yaklaşınca içerden mis gibi yemek kokusu gelmeli. yaşam kokusu, aşk kokusu, seni ilk defa gelecekmişsin gibi hasretle bekleyen birinin özleminin kokusu. yalnızsan da yalnızlığının kurşun geçirmeyen zırhının kokusu. ağzında kan tadıyla..

insanın başını koyacağı bir şey olmalı uyuyakalırken, ya serin bir yastığı, ya şevkatli bir diz, ya ateş gibi yanan bir baldır.

insanın uyanacağı bir sabahı olmalı. elini yana attığında altında ürperen ılık bir beden. sarı kıvırcık saçlı bir kız çocuğu, herkesten önce uyananan ve patisiyle açtığı tv ' de çizgi film izleyen bir köpeği.

insanın öleceği bir evi olmalı. uyuyup uyanmayacağı. yokluğunda asla doldurulamayack. başında en hüzünlü yasin' in okunacağı bir evi;

--spoiler--
bir çok gece sigara almak için dışarı çıktığımda, onu görüyorum.. beton zemine gömmüş yüzünü, soğuktan üşüyen ellerini koynuna sokmuş, uyumaya çalışıyor.. ne günlerin bir önemi var onun için, ne de gidilecek mekanların.. bu güzel şehir mi? sanırım koca bir "siktir"den ibarettir..

işte bu adam yakıyor içimi.. bir nefes ötemde yine.. birazdan çıksam dışarı, kapı açıldığı an binanın, yüzünü diğer tarafa döner.. ve içinden küfreder.. ne cumartesi gecesi dışarı çıkmak umrunda, ne de pazar sabahı sevgiliyle uyanmak..
derdi, sadece bir evde uyumak.. geçen teklif ettim yanıma gelmesini.. kabul etmedi.. o da öyle ödüyor günahlarının kefaretini.. kim bilebilir? ben mi? ben bir bok bilmem hayatta.. bildiğimi sandığım her şey konusunda ise sadece kandırılmışım.. hepsi bu..
--spoiler--

insanın bir evi olmalı! istediği zaman kapısını vurup çekip gidebileceği. dilediği zaman gelip dönebileceği.

(bkz: bir kadına arkasından sarılıp karnını okşamak/#15630401)