korhan futacı ve kara orkestra

Eveeeeettt Korhan Futacı ve Kara Orkestra yeni albümleri Pavurya'yı biz severleriyle nihayet buluşturdu.

geçen zaman gerçekten uzundu ve biz albümü merakla bekleyenlerin takip edebildiği kadarı ile yoğun bir çalışma süreci sonucu ulaşabildiğimiz bir albüm oldu Pavurya. Gerçi DVD projesini başka bir bahara kalmış bulduk albümü elimize aldığımızda ama Pavurya'nın dokuz sekiz müzik gibi sektörün en iddialı prodüksiyon şirketlerinden birinden çıkması, müzik sektöründe çıtanın yükseltilmesi bakımından bunun gerçekten çok ama çok önemli bir gelişme olması, bu beklentimizin ertelenmesine değdi diyebiliriz. neticede değil DVDli olması, böyle bir grubun dinlenesi albümlerine kavuşmuş olmak bile çok önemli.

Akustikhane programı sonrası yazdığım entryde (#14060093) "...evet biz kara orkestra müziğiyiz ama eskisi kadar da kara değiliz mesajı verir gibiydi. ve sonraki şarkılarda bu öngörümün haklı olduğunu anladığım şarkılar dinledim birbiri ardı sıra..." demişim. tüm albümü dinlediğimde albüm genelinin aynı şekilde olduğunu söyleyebilirim. bu kez gerçekten biraz daha hafiflemişler, kara orkestra olarak... üstelik albüm kapağından başlayarak çok çok daha aydınlıklar ama yarattıkları bu hissin ardında sindirilmesi zaman alan sözleri buluşturdukları müzikleriyle yine de yoğun bir albümün dinleyenlerini beklediğini belirteyim. ama böyle olması da zaten kara orkestra farkı diyerek tabi.

yine daha önceki entrylerimde albümden tüyolar, yeni canlı performans linkleri yayınlarken ayin'deki tamburada-atina alıntılaması na dikkat çekmiştim. Korhan Futacı Pavurya'ya bir de Merdiven'i ekleyerek Tamburada günlerine tam bir selam çakmış.

böylece öncesini belki de bilmeyen sevenlerine müzikal yolculuğundan kısa bir pasaj sunarken, biz baştan beri takip eden severlerine de yaşadığı müzikal yolculuğu hatırlatmış.

yine bir önceki entryimde grubun "Ben Gene Sana Vurgunum" coverlarıyla ilgili görüşlerimi bildirmiştim. bence şarkıyı albüme de almakta ve hatta çıkış olarak seçmekte çok doğru bir karar almışlar. bu güzel coverdan mahrum bırakmamışlar bizi.

Pavurya farklılaşmak, yenileşmek adına da örnek albümlerden biri bana göre. çünkü çoğu kez ilk albümden sevdiğim birçok şarkıcı ya da grup farklılaşmak, yenileşmek adına yeni projelerinde tamamen çizgisinin dışına çıkıyor ve o zaman da o bana hitap eden onun imzası olabilecek ögelerden uzaklaşan bir albüme alışmak o isimle bağdaştırmak (en azından) benim için gerçekten zor oluyor. belki yeni albümü de çok güzel oluyor, hatta ben de beğeniyorum ama her iki albümü karşılaştırdığımdaki tarzsızlık beni mutlu etmiyor. işte bu noktada Korhan Futacı farklı olmanın, yeni olmanın, yeniler eklemenin ama tarzını korumanın aritmatiğini çözmüş görünüyor; aslında Tamburada nın Merdiven iyle Kara Orkestra nın Merdiven i karşılaştırılarak dinlendiğinde anlatmaya çalıştığımı kolaylıkla farketmek mümkün.

edit: şimdilik genel değerlendirme...
tek tek şarkıları ele alma vaktine az daha var...
biraz daha dinlemeliyim....

ama anlayacağınız sözlük sakinleri, uzun bir bekleyişin ardından bol kara orkestralı günlere kavuşmuş bulunmaktayım... *