bugün

sözlük yazarlarının kuran kursu anıları

bir gün sınıf arkadaşım derse geç gelmişti (ilkokulda sınıf arkadaşımdı kursa da gelirdi) kendisi sorumluluk nedir bilmeyen birisiydi ki yıllar geçti hala aynı.

ders 11 de başlıyor ama o, sabahçı iken 8 deki derse geç kalırdı. yaz tatilindeki kuran kursuna 11 de bile geç kalırdı. bir gün nefes nefese kursa girdi. herkes ona bakıyordu. durdu bir sakinleşti ve 'hocam özür dilerim geç kaldım oturabilir miyim' dedi ve izin alarak oturdu. abdest alarak gelmişti ki saçı ıslaktı. zaten evi de caminin karşısındaki evdi. buna rağmen geç kalmayı başarmıştı. neyse, tam otururken bir ses geldi. aman allahım o da ne. gök gürlüyor şimşekler çakıyor top patlıyor sandık. camideki o dev avizenin sallandığını fark ettik. korku dolu gözlerle birbirimize bakarken, herşeyin gereksiz bir korku olduğunu, o sesin bizim oğuzhan (sınıf arkadaşım dediğim eleman) dan geldiğini anladığımızda hoca hariç herkes gülüyordu Oğuzhan bile. tabi hoca oğuzhan ın onurunu kırmamak için böyle davranmıştı. gidip abdest almasını söyledi ve o da çıktı dışarı. daha sonra ise gülümseyerek derse devam etti.

bu da böyle bir anımdır.