taare zameen par

okulda izledik, özellikle kalabalık doğu toplumlarının sol beyin ve yarış odaklı eğitimlerinin; diğer yetenekleri ve bir şeyler üretmeyi ne kadar köreltttiğini en güzel şekilde örnekleyen film. herkes tiyatro salonundan alkış tutarak çıktı. kızların çoğunu ağlak gördüm. aslında benim de gözüm dolmadı değil, utanmasam salya sümük ağlardım da tuttum kendimi!

baş karakterdeki çocukta disleksi olmasanız bile kendinize dair bir şeyler bulabilirsiniz gibi geliyo bana özellikle küçükten beri resime özenenler, ilgilenenler.