mevlana

Kulağını ver, dinle, bak asesbaşı ne diyor:
Bu mahallede bizden bir gönül eri kayboldu, diyor,
Derken ansızın biri yolda izini buldu, diyor.
Belirtilerini görün işte, diyor.

Ne zamandır onu aradık, yandık yakıldık.
Ne zamandır onu arayanlar her yanda dövündüler.
Ne üst kodular, ne baş.

Âşıkların kanı hiç eskimiyor, unutulmuyor.
Âşıkların kanı nasılsa hep öyle kalıyor.
Hep öyle taze, sıcak

Bu eski bir kan davasıdır deme sakın
Atma kulağının arkasına sen şu lafı:
Kan bir kere eskidi mi kararır, kurur ama
Âşıkların kanı durmayacak, gönüllerinden biteviye akacak.

Bu bucağa sığınan senin bakışındır.
O büyük sağrağı sunan senin nergis gözlerin.
Sarhoşa gelen de onlar, gönüller çalan da onlar,
Adamı can evinden vuran da onlar.

şems tebrizinin öldürülmesinden sonra söylediği şiirdir .