sözlük yazarlarının itirafları

normalde hayata ve insanlara karşı çok sevgi dolu, güleryüzlü, anlayışlı bir insanımdır. ama gel gör ki bazı zamanlarda içimde fırtınalar kopuyor. Mesela sabah işe giderken. artık sabit şekilde otobüse 10 dk kala yola çıkıyor ve 15dklık yolu 7dkda yürüyüp otobüsüme yetişiyorum. bu 7dklık zaman içerisinde içimden bir insanboğan çıkıyor ortaya. içten içe ama. yürüme esnasında önüme geçen adama kızıyorum (bkz: bacağın benimkinden uzun ama tın tın yürüyorsun! sonra erkekliği korumaya gelince biz bir numarayız oluyor!), çocuğunun elinden tutmuş okula götüren annenin arkasında adımlarımı yavaşlatmak zorunda kalınca onlara kızıyorum (bkz: lanet olasıcalar! tinimini yürüyüşünüzü mü bekleyeceğim ben?! çekilin şuradan!), sabah yürüyüşü yapan kilo konusunda belini, göbeğini korkak alıştırmayan teyzelere kızıyorum (bkz: Allah sizin belanızı vermesin! sözde spor yapıyorsunuz, bu yürüyüşle ne kilo vermesi birgün biri çıkar sinir krizi geçirip öldürür sizi! çekilin!)...

:(
Ben aslında hiç zalim ve gaddar veyahut sinirli bir insan değilimdir.