doğu yücel

hayatımda gördüğüm en naif insan.

bugün suadiye d&r'da imza günü vardı. erken gittik biraz, bir girdim ki o da orada, rafların arasında dolaşıyor. tüm sevimliliğimle "en erken biz geldik sanıyordum" dedim, güldü-güldüm-gülüştük!
sonra imza başlayana kadar yirmi dakika falan sohbet ettik, oturduğu yerden kalkıp bana yer verdi, biraz da sen otur diye...

muhteşem gülümsüyor ve alçak gönüllü biri.

ve ayrıca, benim mahlasımı hatırlıyor twitter'dan! bana bir damla değil çokça umut dilemiş. yaşasın!