bugün

inegöl

çocukluğumun sıcak ve aydın bir anadolu kasabası iken ( (bkz: cemil kavukcu) romanlarında anlatılan gibi.. eksiği var fazlası yok.. )
sonraları göçle gelen insanların yobaz ve softa kültürlerini yıkıcı bir döngü içerisine inegölümü de hapsettiği, anne kokan babaanne anneanne kokan aidiyetim ata şehrim ..
gurbette olsak da, uzun yıllardır ayrı düşsek de gayrı düşmeyeceğim hatırası tozlanmayacak şehrim.
yazık ettiler fatih çarşambaya çevirdiler o ayrı ..
inegöl'de inegöllüler derneği kurulacak yakında..