budala

kitabı 12 yaşında okuduğumda pm'yi sahte bulmuş onun gibi tevekkel, saf, günahsız birinin çektiği acılar ve ikilemler sonucunda kafayı yemesinini kendi zaaflarına ve yeteneksizliğine bağlamıştım. 67 yıl sonra hayatımın son ve sayılı şu günlerinde kitabı tekrar tekrar okuduğumda, kitapta anlatılmak istenen kadınlar arasındaki o vahşi, kirli, karanlık bürokrasiye karşı prensin aklını yitirerek yapılacak en onurlu ve kahramanca davranışı sergilemiş olduğunun ayırdına varmış bulundum.