sözlük yazarlarının itirafları

donduran duygusuzluğun ardında eksilen duygularım olmuş. hayat zemheri ayazında bırakırken beni, telaştan kalbimi sokakta unutmuşum. kalbimin duygu lobu donmuş. yoksay butonu takılı kalmış. aşk ihtimali...yoksay. sevgi kırıntısı... yoksay.
hissettiğim bir lokma güzellikleri kar bilip ardına bakmadan gitmeyi şiar edinmişim. hem de yüreğim köpek gibi sevgiye açken.

tüm bunların sebebi de sensin ey hayat, insanlara inancımı köreltmişsin benim. ben bir çocuk saflığında kaybettiğim duyguların farkına bile varmamışım. cesaretimi topladığımda tutunduğum dal benden de zayıf olunca, duygusallığımı her fırsatta hançerleyip yüreğimi kan kaybından öldürmeye and içmişim sanki.

böyle zamanlarda yaradana bakıyorum başımı gökyüzüne çevirip, beni görürken yüreğimin halinden haberdar mısın diyorum. umarım hissettiğim duyguları anlıyordur.

herkes yaralı sözlük. herkes yaralı. yüreğindekine merhem arıyor kimi, kimi sonu çabuklaştıracak zehir. en azılı hançerin ucundaki acımasız zebani, sevdim dediği.

yarasına çözüm sandığına tutunmaya çalışırken, o çözüm sanılanın da yaralı olabileceği ihtimalini yok sayıp, kendini kurtarma derdinde herkes. ne etmeli bu soğukta? var mıdır duygularıyla mantığını dengeleyebilen biri?

tadı yok hayatın. hayattan bir bok anlamadan yaşayıp giden boş beleş biri olup da mutlu olaydım ne vardı? didikledikçe hayatın boku çıkıyor. geriye sifonu çekmek kalıyor. ne olurdu giden ben olaydım.

bugün sevmiyorum seni hayat. kendimi kandırmaktan yoruldum. görünme bugün gözüme, tüm günahların belleğimde. donan yüreciğimi ısıtmadan, yoksaydırdıklarını düzeltmeden görünme gözüme.