sıradan bir filmden derin anlamlar çıkarmak

marjinal olmak adına yapılan eylemdir. entel dantel ve ne anlama geldiği bilinmeyen kelimelerle anlatım zenginleştirilir. bunu yapan tipler az değil. adamın yorumuna bir bakıyorsun, "lan başka filmi mi izledik acaba?" diye söylenmeden edemiyorsun.

mesela filmde baş kahraman yoldan geçen birine saati soruyor. adam saat neyse söylüyor. bizim eleman orada ince bir detay yakalıyor; bilmem kimin bir şeyine selam çaktı diyor.

daha başka efendim; filmin durağan olduğu ve tam 8 dakika hiç konuşma olmamasını konjonktürel olarak değerlendirdiğinde toplumun retrospektif dışa vurumunun aile üzerine yansımasını gözlemliyormuş da sonra filmde hiç konuşmayan kapıcı, bu realitede kendine yer bulmaya çalışan ve bu acımasız dünyanın yadsınamaz korografisine spiritüel bir figuranmış.. olay kurgusunun diyalektik bağlamda ana karakterin mantıksal süzgecinden geçirildikten sonra 5 dk. sıcak bekletip, imgelerin bir tesbih tanesi kıvamına geldiği anda servis edilmesi filmi gerçekten distinctive kılıyormuş...

farklı olacak ya; herkesin beğendiği filme bok atıp, çoğu kişinin izleyip geçtiği filmlere de bokunu çıkarırcasına anlam yükler bu insanlar.