abdurrahman kızılay

4-5 sene önce ankara'da; tandoğan meydanında, musul ve kerkük'ün amerikan himayesinde yapay olarak kürtleştirilmesinin protesto edildiği bir mitingte dinlediğim, öncesinden beri sevdiğim sanatçı.

sol framede ismini görünce yüzüme bir gülümseme oturdu. bir yandan da hayıflandım. bu kadar sevdiğim bir sanatçının isminin altında neden yorum yok diye. entryleri okudukça "yok yok sadece onlar değil. hoyratlarını da dinleyin asıl siz." deyip duruyordum içimden.

ta ki 13 aralık tarihli ilk entry yi okuyana kadar. boğazım düğüm düğüm oldu. havanın kapalı olmasından ötürü zaten hat safhada olan içimdeki karamsarlık doldu taştı. acısı bir anda yüreğime saplandı diyecek söz bulamadım bir beş dakika kadar.

Allah rahmet eylesin. varsa günahlarını affetsin. mekanını cennet eylesin. nur içinde yatsın.