neden bu kadar güzel bi başlık açmak <3.

kindar ve dindar nesil procesinin sözlük ayağını oluşturan bi başlığımsı. şahsımın başlattığı; "donuzladığımız yazarlar ölsün" kampanyasının görsel kısmı.

siz değerli fanilere sorduğum seksi bi soru.

o de riiiiiiiiğn uşurum larğ da açağn
di ke niiğ zehirliğ yal nız şişeekğ
suç olurrğ muy duhğ
seniiiiiiğ bi kesz kokla yıp öğl mekh?

fır tı naaaaaağ olsam kır sam di ke ni niiğ
yü re ğiimle do kun saağm şişeğineeeeeğ
bu inat bu dik ba kış ne den gösslerimeeğ?

ken di niiğ bı raağk, bı raağk ar tık benim cen ne ti meeeğh

Ayrı iklimsin ne çareğ
Ben sana vurgun biçare
Sarardım soldum hasretinleeeeeeeeeeeeğ

Ayrı iklimsin apayrı
Sert
soğuk
mağrur
sevdalıığ
Kavruluph yanarım ben yineeeeeeeeğh!

buram buram biseksüel. paçalarından akıyor.

ablam bisikletten düşüp kolunu bacağını incitti diye anam babam bana köppek gibi ağlamama rağmen hiç bisiklet almadı. kardeşimin de ilk maruz kaldığı yasak buydu. şimdi bisikletli bi çocuk falan gördüğümde direkt aklıma ağladığım ve kendimi yerden yere attığım o günler geliyor. gerçekten çok ağlamıştım. bi arkadaşım vardı patenle geziyordu evim etrafında; "bari ondan alın" dedim onu da almadılar. çocukluğum yürümekle ve okul servislerinde geçti.

23 yaşındayım; eylül'de 24 olacağım haliyle öyle beylik laflar edemem haddim değil, fakat çok erken yaşlarda öğrendiğim ve farkında olmadan uyguladığım bi şey var; bir şov gibi yaşamak. ben gerçekten bi şovmemin. işimi yaparken bile birilerinin beni izlediğini düşünüyorum. daima bakımlı, hazır ve bedenen sabitim.

merasimle yaşıyorum yani. sırf öyle istediğim için parfüm sıkarak uyuyorum bazen. yalnız yemek yiyeceksem bile bir ziyafet hazırlarmış gibi hazırlanıyorum.

çünkü?

çünkü maalesef yalnızca bir defa yaşayacağız.

iki defa davet edilmeden hiçbir yere gitmemek, ısrarı beklemek, sizin için hazırlanmamış yere oturmamak, mesafeyi korumak, ancak seçtiğiniz insanlarla sosyalleşmek bile hayat kalitenizi iyileştiriyor.

her şeyin en güzeli, en ışıltılısı, en sarsıcı olanıyla tecrübe ediyorum ne ediyorsam. tavsiye ediyorum.

bunu deneyin. küçük insanlarla, küçük hayallerle, küçük batışlarla batmayın. rezil olacaksanız milyonlara rezil olun. para kaybedecekseniz milyonlarca lira kaybedin. depresyonu bile şova dönüştürün. ağlarken nasıl göründüğünüzü bilin. aşktan geberin seveceksiniz. saçmalayın. küçük düşün. ama keyif alın.

biliyorum ki ölürken bile gülümseyeceğim.
çünkü onu da şova dönüştüreceğim.

an itibariyle karar verdiğim ve sizi çok hüzünlendirdiğine kalpten inandığım eylem.

görsel

dondurma yalarken bile seksi olabilen insanlara hep özenmişimdir. ben; "ay aman erimesin elime falan bulaşır, çok da soğukmuş ehehe dişlerim şeyoldu, zaten de kalori deposu bu yemesem mi? ımm yalıyım mı bi kere?" falan gibi salakça şeyler düşünüyorum dondurma emcüklerken. zaten pek tüketmiyorum şekerli şeyler.

vinç operatörlüğü.

"annenlerle ne zaman tanışıcam?"

bir yakarış.
çok fazla başlık açıyorsunuz.
yapmayın bunu.

bazı kusurlar düzeltildi; görsel

bu kız hasta. gerçekten.

aleyna tilkicilik oynuyorum.

çünkü;

o de riiiiiiiiğn uşurum larğ da açağn
di ke niiğ zehirliğ yal nız şişeekğ
suç olurrğ muy duhğ
seniiiiiiğ bi kesz kokla yıp öğl mekh?

fır tı naaaaaağ olsam kır sam di ke ni niiğ
yü re ğiimle do kun saağm şişeğineeeeeğ
bu inat bu dik ba kış ne den gösslerimeeğ?

ken di niiğ bı raağk, bı raağk ar tık benim cen ne ti meeeğh

Ayrı iklimsin ne çareğ
Ben sana vurgun biçare
Sarardım soldum hasretinleeeeeeeeeeeeğ

Ayrı iklimsin apayrı
Sert
soğuk
mağrur
sevdalıığ
Kavruluph yanarım ben yineeeeeeeeğh!

ilkokulda okuduğumuz okulun eskiden ibadethane olduğunu ve okulun bodrum katında ibadethaneden kalıntılar olabileceği fikrine çok inanmıştık; bi grup geri zekalı bebe, baya baya bodrum katına inip o ibadethaneyi keşfedecektik fakat bazı sorunlar çıktı; bodrum kapısının kilitli olması gibi. haftalar süren; "lan acaba isa'nın cesedi orada mıdır?" ya da; "oğlum bence hazine falan var .s" muhabbetinden sonra hemen vazgeçmiştik. bi kapı kilidi genç dimağları işte böyle engelledi kardeşlerim.

bu arada seneler sonra öğrendik ki sadece piyano ve tiyatro ekipmanları varmış.
ama bence isa orada uyuyor.
hala.

a z r a i l l e n d i n.

çocukken vardı bizim evde; ablam (aslan burcu olduğu için) üstte yatmak gibi bi ayrıcalığı olması gerektiğini iddia ediyordu. ikimizde çocuktuk tabii. ben yazık ezik gibi; "piki .s" deyip hep altta kalan oluyordum. "aslan burcu" olma bahanesini nasıl kabul ettim bilmiyorum.

evlatlık da olabilirim.

ama ranza çok güzel bi şey bence.

"doğduğumuz an"dan itibaren yaşamaya başladığımız fikri hatalıdır; doğum anını oluşların merkezine iten ve onu bizim varlığımızın bir sebebi olarak atayan bu maruz kalışla, doğduğumuz için ölecek olduğumuz gerçeği, yani ölene kadar doğduğumuz için yaşadığımız gerçeği çatışır.

ölüm'ü, ölüm'ün mutlaklığıyla idrak ettiğiniz anın içinde hayatın yalnızca bilinçli anları vardır; insan doğar, ölümü fark ettiği anda ise yaşamaya başlar.

doğum ölene kadar yaşamanın garantisi değildir yani; zira biçok mahluk ne doğduğu ne de öleceği bilgisine erişemeden doğar ve ölür.

insan ise bilmekle lanetli.
allah varsa, bilgide, bilginin içinde var.
gökte değil.