Aklı alıp götürecek dozda uçak korkusuna sahip birisi olarak, kalkıştan sonra kuyrukta oturan hosteslerin kemerlerini açma sesi. Bunun meali bana göre "Şimdilik gebermeyeceksin, her şey yolunda." dır.

(bkz: Durun beyler gerçek galiba)

Akıllara şu videoyu getirmiştir;
https://m.youtube.com/watch?v=pUZRv9FPrgc

Tıp ve hukuk öğrencileri için içler acısı olmaması gereken durumdur. Fakültem küçük bir ilçede. Bırakın gelişmeyi varlığını sürdürmesi bile meçhul diyoruz, anlatamıyoruz, ne yapalım? Okuduğum yeri her söylediğimde aynı tepkiyi almaktan usandım, bir gün aklımdan geçen her şeyi söyleyip kalp kırmaktan korkuyorum.
"ilsin yi hikik fikiliktisi siniçti."
Senin sonuçta dediğin fakülteyi ben tercih listemde mülkiye mektebinin üstüne yazdım haberin var mı? Neyse, sakinim.

Not: Mektebi Mülkiye sonsuz saygı duyduğum ve kalitesine gıpta ettiğim bir kurumdur.

Benim kızımdır. Yemekle ve nankörlükle de hiçbir alakası yoktur, evde kendisine bebek gibi bakan insanlar olmasına rağmen yolumu gözlemektedir.

Özellikle benim gibi temizlik saplantısını haiz (bir şeye değil, bir şeyi haiz olunur. Hep de yanlış yazılır.) bir şahsiyetseniz çok da sıkıntılı olmayan durumdur. Kendi kendine konuşma olayı maalesef doğrudur, hatta bir yerden sonra hayali dost yaratır ve onunla sohbet etmediğiniz akşamlar huzursuz olursunuz. Yeri gelir vakit geçirmek için yer fıstığı ayıklayıp, ceviz kırdığınız bile olur. Ancak bir evi temizliğinden tutun da yemeği ve ütüsüne kadar, hele ki erkekseniz, başarıyla idare edebildiğinizi gördüğünüz an kendinizi Ulubatlı Hasan gibi hissedersiniz. (Nur içinde yatsın rahmetli.) Zaman zaman "ya burada ölürsem ve ancak aylar sonra haberdar olurlarsa?" veya "Ya başıma bir iş gelirse ve o an yanımda kimse olmazsa?" gibi düşünceler yakanıza yapışsa da orası sizin krallığınızdır. Hele ki maddi açıdan sıkıntılarınız yoksa veya az ise artık küçük prens veya pamuk prenses masallarını gerçek dünyada yazarsınız. Lakin ne var ki bazı olumsuz yönleri de vardır bu meselenin. Bence en vahim olanı da çevrenizdeki insanların "Sen şimdi ne manitalar götürüyorsundur ehe ehe" tarzı cümlelerine yalandan gülüp geçmek veya esprili yanıtlarla bu cümleleri geçiştirmek zorunda kalmaktır. Değinmeden de edemeyeceğim, son yazdığım yalnızca erkek öğrenciler için geçerlidir. Eğer kadın yalnız yaşıyorsa çoktan "yollu" damgasını yemiştir bile... Bir diğer kötü yanı ise geceleri tüm ışıklar söndürüldüğünde yüzünüze tokat gibi çarpan sessizliktir. Ancak bu da bir süre sonra kanıksanır. Tek başına eve çıktığınızdan dolayı sizi "zengin" olarak nitelendiren yahut anne babanızın mesleklerini soran yarım akıllıları zaten umursamadan geçiyorum. Annemin at eğitmeni babamın ise pokemon avcısı olduğunu söylüyorum onlara. Özetle tabiatı uygun olana her türlü güzeldir, zorluklarına rağmen. Bilhassa benim gibi ağır bir bölümde öğrenciyseniz kendinizi geliştirmeniz bu sükunet ortamında daha az zorlayacaktır. OMÜ hukuktan kucak dolusu sevgilerle... *

Cahillik utanılması gereken bir vasıf değildir, ki ilber Hoca dahil her insan birçok konuda cahil olabilir. Örnek vermek gerekirse mutfak sanatları konusunda asla yergi kabul etmem ancak matematik konusunda tam olarak cahilin önde gideniyim. Asıl korkulması gereken müessese, Ortaylı'nın da söylediği üzere yarı cahilliktir. Zira nereden öğrenildiği belirsiz, doğruluğu meçhul bilgilerle olur olmaz konuşmaya kimsenin hakkı yoktur.

Herhangi bir şeyden vazgeçtiği andır.

Bir lirayı yemenin daha sağlıklı olduğu menüdür. Denemeyiniz.

Starbucks'ın üçüncü dalga müessese konsepti. Efendim nedir bu üçüncü dalga derseniz, ilk önce onu izah edelim. Birinci dalgada yalnızca tüketim yeterlidir. Bulaşık suyu gibi olsa dahi kahve olsun, çamurdan olsun. Yol üzerindeki kahveciler örnek verilebilir. ikinci dalgada biraz daha içilenden haz alma başlar. Üçüncü dalga ise tamamıyla gurmeliktir denilebilir. Farklı farklı çekirdekler, harmanlar, demleme yöntemleri falan filan... Bu Starbucks'ın marka uzmanları da dünyayı dolaşmak suretiyle deneyimledikleri özel ve nadir kahveleri bu müesseselerde satışa sunuyorlar. Sunulan kahveler uzun süre satılmaya devam etmiyor. Ki zaten mottoları da "Her fincanın ayrı bir hikayesi var ve belki de bu hikayenin bir tekrarı yok." tarzı bir şeydi. Bir de "clover" dedikleri patentli bir demleme aygıtları var, sanırım bir araba parası neredeyse. Güzeldir, hoştur da izmir'de neden yoktur?

Seyrek de olsa doğrudan dış hat uçuşlarının gerçekleştirildiği havalimanı. Yer hizmetleri konusunda metropollerdeki gibi otobüsle taşıma veya yüksek platformdan doğrudan uçak içine geçiş sistemi yoktur, kalkış saatine yakın terminalin kapıları açılır ve yürüyerek uçağınıza gidersiniz, ki zaten genelde bir tane jumbo jet bulunur meydanda. Maalesef bu yıl üç ay süreyle kapatılacak olması omü öğrencilerini, özellikle yolu uzak olanları, üzmüştür.

Gidin okey atın kahvede dördünüz. insan bir kişiye aşık olabilir, diğerleri yalnızca yanılsamadır. Ki böyle bir yanılsama varsa ortada aşk da yoktur.

Zorlamayın gençler, tutmaz.

Hakikaten insanlık adına utanç duyulması gereken menfur olaydır. Keşke o gece hiç yaşanmamış olsaydı. Sırf bu rezalete şahitlik etmenin etkisiyle bütün gün ruh gibi dolaştım etrafta.

"Git sor bakalım beni görenlerin bim'de ne işi varmış?" diye sorulması gereken bakkaldır.

Son notalarında belirgin bir kakao aroması hissettiren kahve. Kahvaltı sonrası için güzel bir seçim olabilir.

Aynı kas grubunu çalıştıran erkekle aynı amaca sahiptir. Kendisine yazgı tarafından emanet edilmiş mükemmel vücudu en mükemmel şekilde korumak ve kollamak istiyordur. Squat candır gençler.

Kimseyle uğraşmak istemeyip, üstüne bir de şartların böyle gerektirmesiyle buna mecbur kalmış öğrencidir. Bu benim. Ancak Türk insanının bakış açısından dolayı eğer erkekse "Bu var ya ne kızlar götürüyordur." kadınsa da "Kesin yolludur." gibi düşüncelere istemsizce maruz kalmaktadır.

Genişçe bir fincan kullanıp bisküviyi enlemesine batırmak suretiyle büyük ölçüde ortadan kalkacak olan risktir.
Not: Sözelciyim.

Türkiye'nin Teksas'ı olarak da tanınır. Hatta vakti zamanında istisnasız her Çarşamba günü randevulaşmış hasımların meydanda buluşarak birbirlerini vurdukları anlatılır. Ancak günümüzde bu halinden pek iz yoktur, silaha olan düşkünlüklerini saymazsak... Lakin Türkiye'nin en sıcakkanlı ve en yardımsever halkıdır diyebilirim kendileri için. Korkulacak bir şey yoktur, zira hiçbir çarşambalı gözünün üstünde kaşın var diye kavga çıkarmaya tenezzül ermez. Aynı zamanda havaalanı ve OMÜ'nün iki güzide Fakültesi de bu ilçede bulunur. Ali Fuad Başgil gibi bir üstad da bu ilçeden çıkmıştır.