bugün

yanıbaşımızdakiler.

tapmaktayım, görülmeyen uzakların uzak yaşamlarına.
denizlerinden umut ağaçlarından çiçek göklerinden rüya eksilmese gerektir.
insanları bilmez, ne demektir karanlık.
gözlerimi açan bu ışık bu aydınlık, bana, güzel günlerimi verin artık!

kaçmaktayım, bilinmeyen adanın bilinmez yerlisiyim.
nedir düşlerim, nedir benim bu bilemeyişlerim.
nedendir bunca vakit uzaklara tapmaktayım?
karıştım, kimim ben? faydasızdır, diş bileyişlerim.

sanmaktayım ve artık kara göründü.
bilmezlerim, bilindik bir dosta büründü.

devamını yazacağım şiiri buraya bırakıyorum.