bugün

devasa boyutta ve yuvarlak ekmektir.
içi dolu doludur, markette satılan boş kabuklara benzemez.
uzun süre bayatlamaz.
dilimlendiği vakit çok şahane tost yapılır.
her halükarda götürülesidir.

görsel
kızartılarak da aynı keyif alınabilen, doymak için tek dilimin yettiği ekmek.

her ısparta'ya gidişimde, ali dayı tesislerinden siparişlerle beraber en az 10 tane alırım.
arabayla geçerken benzin almak için durduk. Marketin önünde sepet içinde sarmışlar mis gibi kokuyordu etraf. fırından yeni getirmişler sıcak mı sıcak, hava da soğuk anlıyor musun. şu üçgen kutu peynirlerden aldık benzincinin marketten ayıptır söylemesi. yola çıktık bir yandan arabayı sürüyor, etrafa bakınıyor, bir yandan ooooww i like the country life, this local taste amazing diye ayı gibi kırıp kırıp içine o peynirden koyuyoruz, lüpletiyoruz. peynir de eriyor içinde tabi namuzsuz yine ayıptır söylemesi(sakin ol). yenilen 2-3 hokkalı dolgun parçanın ardından bir ara doyduğumu hissettim ve önümde göbeğimin üzerinde 2-3 kg. luk ek bir ara çıkma kat oluştuğunu gördüm. Artık nasıl bir kalantor ekmekse, kaloriyse öyle güçlü, doyurucu bir ekmektir. Istanbul'a kadar da acıkmadım.
nedense bi alışamadığım ekmektir. mezun olup gitmeye az kalmışken kurtulmak gibi gördüğüm ev arkadaşlarımla az hırlaşmama yol açan ekmektir.

aç kalsam yine de yemem demek istesem de zor zamanlarda tok tutmasından ötürü yenilebilen ekmek.
Öyle bir ekmek çeşidi mi varmış ya?
bimde satilani boyledir.
görsel
ısparta'da kaldığım 4 sene içerisinde,antalya'ya giderken yol kenarındaki fırından her seferinde aldığımdır..en güzel orada yapılıyodu