Ben bir ırkçı olarak, kendini Kürt diye tanıtan birine rahatlıkla "sen kürtsün" diyebiliyorum. ilişkimi de o noktadan itibaren ileri bir noktaya taşımıyorum. Ulusalcı tipler ise ağızlarına tekerleme yaptıkları "TC vatandaşı olan herkes Türktür" lafıyla bütün o çirkin mezopotamyalı azınlıkları, kafkas artığı azınlıkları türk adı altında eritmeye çalışıyor. Mümkün mü böyle bir şey amınakoyayım? Adam daha ergenliğe girmemiş kızını aşiret ağasına nikahlıyor, sorarsan bu adam tc vatandaşı olduğu için türk milletine mensup. Ulan trakyada, egede, karadenizde siz böyle bir rezillik gördünüz mü? Türklerin yaşadığı yerlerde niye 70 yaşındaki pezevenklere 12 yaşında kızlar nikahlanmıyor? Türk kültüründe, örfünde ananesinde var mı böyle bir şey? Tek kelime Türkçe bilmeyen, hayatında köyünden çıkmamış tipler var. Adamı ankaraya götürsen bakkaldan su isteyemez, bu adam türk ama, anayasaya göre, öyle mi?

Irkçılığa maruz kalan adam dürüstlüğe maruz kalıyordur. Düşmanı bile olsa tavrı dürüsttür. Ulusalcılar gibi kıvrak sloganlar savurmaz.
alt kültür üst kültür arasındaki farkı iyi yapmak gerekir. bunu türkçü de kürtçü de yapamıyor işte. türk kültürüyle yetiştiğin için türk'sün ama ırksal olarak kürt'sün. ama işte türk kelimesi hem ırk hem de hem de kültür için kullanıldığı için kafa karışıyor. ha herkese türkiyeli demek lazım ama o zaman da bazı gruplar çıldırıyor. ya da ırksal olarak türk olanlara türkmen demek lazım ama bu sefer de türkmenistanlılar ile karıştırılır.

ilginç olan ise biz suriyeli'ye arap da olsa kürt de olsa suriyeli diyoruz, arap'tır, kürt'tür demiyoruz
Ulusalciliğa maruz kalmak daha zordur. (Belki de ırkçılığa maruz kalmadığım için)

Olay şöyle, diyelim ki italya'dan geldiniz. Irkçı; türk değilsen piçsin, yok sana buralarda ekmek, der. Kestirip atar.

Ulusalcılar; bu ülke ikinci vatanım, Türkiye için askere bile giderim. italyayla savaş çıksa sizi tutarım, 19 mayısı çok seviyorum, beni türk diye çağırın, demeni isterler. Yani daha uzun soluklu bir baskıdır.