ozsoz ya da sonsoz

Saçlarımı okşarken gurbetin eli
uzaklarda her sabah seni aradım
dar sokağa açılan penceremizi
hüzünlü yüzünle çoğalttım anne

Büyüyüp kuş oldum uçtum yuvadan
acemi kanatlarla kondum yaşama;
sokaklar kurt kapanı,dallar tuzaktı
geçtim o yılları hırpalanmadan
desem de inanma çürüdüm anne

Sevişmenin yasaklandığı yerlerde
şiirle girdim özlemlerin ülkesine
taştı yüreğimden insan sevgisi,
avlusundan söz derdiğim dünya bahçesi
yar bağrını bana özletti anne

Dar sokağa açılan penceremize
ötüşü hüzünlü kuşlar konarsa
ak saçın örtü olsun dost sesin sıla
sevgimi karşıla, karşıla anne. * *