bugün

mutlu olduğumuz her bir gün özlenen günler listesine girebilir.
17. yaşımı çok özlüyorum. o günlere gidip şimdi yaşadığım şeylerin önüne geçip engel olmayı çok isterdim.
en az yirmi yıl geride kalan yıllardır. insanların birbirine bu kadar düşmanlık beslemediği, her yerde tecavüzün, şiddetin, yozlaşmanın bu kadar kol gezmediği, insanların farklılıkları yüzünden birbirlerini öldürme noktasına gelmediği zamanlar. maalesef ki çok geride kaldı ve biz bu zamanları tekrar geri getirebilmek için hiçbir şey yapamıyoruz.
bütün gün evde oturup sevişmek,yemek yemek,tuvalet dışında bişe yapılmayan yaz günleri.
özlendiğiyle kalır.
askerden gelip gerçek hayata başladığım güne kadar ki her gün.
1 yıl 1 ay öncesi. keşke tekrar oradan başlayabilsem
Akp öncesi günlerdir. adım adım, hayatı griye boyadılar. Mutluluğumuzu çaldılar.