özgürlüğün tadı

kıtlıktan çıkınca yenilen yemeğe, iftardan sonra yakılan ilk sigaraya, uzun süre hava kirliliğinin hakim olduğu şehir merkezinden kurtulup yeşili bol bir yere gidildiğinde ciğerlere dolan ilk temiz hava dolu nefese, gurbet dönüşü memlekete atılan ilk nefese, özlenilene uzun bir aradan sonra ilk sarılmaya... benzer; tarifi çetrefillidir.

hiç limon yememiş birinin o ekşiliği tahmin edemeyeceği gibi, ben bu tadı bilemem dediğim tad.

Elinden kayip gittiginde, ne lezzetliymis, dedirten tat.

çırılçıplak ; bir markaya , bir şirkete , bir dine teslim olmadan. kuşlar gibi , olta peşinde koşan balıklar gibi değil midemizde ki hamsiler gibi tat.