ölüm

ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm, ben senin için yaşamayı göze almışım.

Fazla acılı geçmemesini umduğumdur.

(bkz: hıp dedi gitti)

aşmış bir cem karaca şarkısıdır.

Bazen canı gönülden arzulanandır.

son noktayı koymaktır.

ölüm bir yok oluş, kalan için;
ve yeni bir başlayış, giden için..
doğumuyla ölmüştü insan,
su içinde yüzerken
başka bir aleme
geçerek..
yine başka bir aleme
geçerek
yine ölecek insan
yine doğacak
yeniden..

insanin kendi kiyametidir.

Benim bile tadacağım şeydir. Yuh amk!

korkuyorsanız ya canınız kıymetlıdır yada deger verdıgınız ınsanlar vardır korkmuyorsanız ben olmek ıcın dogmusum der ya olumu bekler yada kendınızı oldurursunuz.

Ortak noktamiz. Tadacagimiz tat. Birakirlar topragin altina. Gider herkes, bir sen kalirsin bir de defterin. Allah bizleri dogru yoldan ayirmasin. Imanli ölüm nasip etsin. O'nun merhametinden baska siginagimiz yok.

olduğu yerde daha ciddi ne olabilir ki.

Hepimizin tadacağı bir durum. Umarım bitiş değildir ve ahiret vardır.

Tek başına yaşanandır. (bkz: aşk iki kişiliktir)

bir avuç toprak için yor kendini, dünyada ölümden başkası yalan.

dünyadaki tek gerçektir.. ve yaşam bazen "iyiki ölüm var" dedirtir.
zamanında tüm avrupa'yı dize getiren, 3 kıtada hüküm süren, tüm dünyanın türkçe konuşmasını sağlayan milletin gerileyişine şahit olduk.. sonsuza kadar yaşayıp bu milletin yok oluşuna şahit olmak ne acı olurdu! bunun yanında dünyanın ahlaksızlıklar, adaletsizlik içinde bozulmasını izlemek... iyiki ölüm var.

her canlı bir gün ölümü tadacaktır...
ölüm güzel şeydir inanana.

buara gelip kapıma dayansa niye geldin bu saatte demeyeceğim bişey.

(bkz: ölümün bir yok oluştan ibaret olması)

bedenin kalp atışlarının nabzının durması ve gittikçe soğumasıdır.

ölümle yaşama arasına hükmetmeyi istemek. gözlerinizin içine bakan bir kadının size yalvarmasını istemktir. tanrı olmayı istemektir.

o bir başlangıç değil. büyük yok oluşa ilk adım.

tarih: 08.04.2014
saat: 14:36
ölüm nedeni: akciğer adenokarsinomu.
doğum tarihi: 17.01.1981
ad soyad: fethi alpan...

işte bu kadar...

bazen hasretle beklenendir. beyaz güvercin safliginda.

Ölüm, adil bir yargılanmanın ilk durusmasıdır.

Ölüm yine hayatımın düzlüğünde beni yakaladı. Onu hiç unutmamam gerektiğini tekrar sert bir şekilde izah etti. Onun üslubundan hiç hoşlanmıyorum. Çok hızlı konuşuyor ve seri hareket ediyor. Başka canlar almaya gidecek çünkü seriliği bu yüzden. insanları üzmeyi ve aldıkları soluğu ciğerlerinde tutmaya ant içmiş gibi... en üzücü olanı ölümün dağ gibi insanı küçücük bir çocuğa çevirmesi. Sanki karşınızdaki yavaş yavaş sona yaklaşırken cenin pozisyonu almaya daha yakın oluyor. Ve geriye bıraktığı tek şey çocukları oluyor. Sanki babaları hiç yaşamamış gibi oluyor. Dün vardı bugün yok. Ey ölüm sen o dağ gibi amcamı çocuk yaptın.. düşüncelerim durdu sanki. Tek yaptığım boşluğa bakıp ağlamak. Sanırım ölüm gerçeğini kavrayacak kadar güçlü değilim. Hiçbir zaman güçlü değildim. Ölüm her yıl ritmik olarak karanlık yüzünü bana gösterdi. Ben onu unutmaya çalıştıkça soğuk nefesini enseme üfledi. Beni ürpertti ve kaçtı. Bense arkasından bakıp tanrı'nın adaletsizliğine sövdüm. Bir ocak bulup sığınıp ısınmaya çalıştıkça; soğuk, kirli,pis, tırnaklarının içi insan kanıyla renklenmiş elleriyle beni tutup çıkardı sığınağımdan. Ve ben o soğukta hep yönümü şaşıran oldum.

bazen çaredir, kurtuluştur bunca boktan hayat ve berbat insandan.

doğadan kopan insanın diğer çılgınlığı. öbürü, seks. yaşamayan ama ölümden korkan canlılarız. ilahi düzenin bir parçası nihayetinde. yeri geldiğinde sahneden çıkmak gerek. güneş bile ölecekse, bunu neden bu kadar abartıyoruz sayın modern insan?