ölüm bize oldukça uzaktı

ölümü hayattan soyutlayarak adeta bir tanrı edası ile davranan oyuncakların en büyük yanılgısı.
ölüm her gence uzak, her ihtiyarın koynunda. öyle değildi oysaki. ölüm hep anadan doğma bir çocuktu.

hepimiz haklıydık, istemezdik böyle olmasını. yaşayacak o kadar şey vardı ki. çocuklarımız olacaktı, geçim sıkıntılarımız.
az ile yetinip mutlu olabilmeye çabalayacaktık.
ışıkları söndürüp anlamsız anlamsız bakacaktık birbirimize.

bize o kadar uzaktı ki ölüm.

şimdi ise sadece 1 yıl sonra unutulup gideceğini biliyor olmak ne acı.
zavallı bizler...

mutlu olmaya gönderilmiyoruz dünyaya.

sesimi duyan birileri yok, farkındayım.
hadi, devam edin kendinizi kandırmaya.

çünkü hepiniz öleceksiniz...