bugün

Yazarın hiç kapanmayacak gibi duran aşk yarası da denilebilir. Zira ne kokusu unutulabilmis ne de gözleri vs. Ama yapamaz yazar tekrar korkar.. belki de coktaaan baskasinin olmuştur. Ne olurdu yazar sözü dinleseydi..
(bkz: saat ilerledikçe samimiyetin artması)
Gozlerini ve dudaklarini özledim unutamam asla sanirim.
Bos cunartesi gecesi islerin olmadigi erken bittigi ve hatta sabah isin olmadığı cumartesi gecesi! 2 fişek esrar ile çok fenasin sen diye nara bile atilabilecek kadar özel saatlerdir. nereden geldi yine aklıma... niye ayrılmak zorunda kalır insan onu da anlamam ya...
Cok sevdigi, yuzunu gorme imkani bulamadigi, sesini duymanin zaten hak getire oldugu birini ozleyen insanin bir an coskuyla haykirdigi sozcuklerdir.
kisa ve ozdur. Hatta, "bu da mi gol degil hakim bey" tadindadir.
(bkz: ben de ozledim ben de)

Dusmanimi bile ozledim, her gun goreyim bana yine sinsi bakislar atsin bastan asagiya suzsun istiyorum. Ben de ona yine gulumseyerek yanit vereyim, bildigi tum kufurleri saydirsin.
Saat 7 de uyuyup 8 de uyanmaktır ( bisaat ) öyle bi özlemektir yani bu.
Çocukluğumu özledim be. Anneannemin bahçesinde yaktığımız ateşi, etrafında dans edişlerimizi, perçemlerimi, şortlarımı, kuzenimle yediğimiz dondurmaları, oynarken her seferinde çatıya kaçan ve bir türlü alamadığımız renkli topları, ağaca tırmanıp otobüslere erik atmayı, su savaşlarımızı, yüklü su faturası yüzünden dedemin azar atışlarını, mavi bisikletimi. Hepsini özlüyorum.

Mecburiyetler yüzünden yıkılan o büyük, sevimli, sıcak, çatı katından denizin göründüğü evimizi. Çok özledim be.
görsel
Köppek gibi influenza a'ya maruz kaldım ve böyle durumlarda gözlerim aşşırı aşırısı yanıyor, aptallaşıyorum.
Ellerimi Isıtman gereken bir konu var

(bkz: Grip olunca çok duygusallaşmak)
Şuan otobüsteyim ve orta kapı açılınca gözüm kayıyor o tarafa keşke ulan keşke binse , veya boşver binmesini bakışı yeter ben inerim çok özledim be amk .
Ayrılmış ama hala kopamış bir gönül. inşallah geçer...