bugün

çocuklukta yaşanan anıların yol açtığı durumdur.

daha basit nedenler olarak çükün kalkmaması gösterilebilir.
sadece yere düştüğümüz için ve parka gitmek için ağlamak.
sorumluluk sahibi olmamak.
Aslında böyle bi istek yoktur, dikkat ve ilgi ister bu kişi. isyan felan yapar sonra asi stayla felan dinler.
karşılaşılan zorluklar bunun en büyük nedenidir.
(bkz: zaten çocuk olmak)
eskiden çok salakmışım iddası ile doğru orantılıdır.
zira insanlar büyüdükçe olgunlaşır; lakin keşke hep çocuk kalsaydım da dizimin yarasını en büyük acım sansaydım diyen insanlarda vardır.
çocukluğumuzun masum, günahsız, dertsiz, tasasız bir maskesi vardı.
17'imizden sonra o maskeli balo bitti. herkezin o maskeli balodaki anılarını özlemesi;
çocukluguna dönmek istemesinin en büyük nedenidir.
" ağlayarak istediklerini yaptırmak" çocukluğa dönmek istenmesinin en büyük sebebidir herhalde. Güzel de bişeydir gerçi hala öyle adamlar var etrafımda ya bilerek büyümüyorlar ya da tabiatları böyle anlamadım.
daha az kirlenmiş olmak.
annenin leğen içinde, kolunu tavuk kanadı gibi kaldırıp banyo yaptırmasını özlemişsindir.
babanizin, sadece istediginiz cikolatayi almaya yetecek kadar para vermesi.
o aptal barbieli çantalara dönmek istememek
hadi sen bizim kızımız ol diyen teyzelerden kurtulmuşken yeniden aynı gerilimi yaşamak istememek
arkadaşlarlaa rahat gezmek varken kısır günlerine gitmek zorunda kalmak istememek
vs
vs
vs
uzar gider yanii..