bugün

az önce aklıma gelen ve gözlerimi dolmasına sebeb olan olay. 1. sınıfa beraber başladığım arkadaşım ismi Bilal gözlük takan arkadaşım. bir sokak altımızda otururlardı ilkokul yıllarımda sınıfta en sevdiğim arkadaşımdı. O zamanlar beyblade çizgi filmi var. hergün bizim evde beraber izliyoruz yorum yapıyoruz beyblade oyuncaklarımızda kapışıyoruz filan. Bilalin ailesi fakirdi biraz hiç unutmuyorum benim bebeto marka bisikletim vardı eskimişti biraz o sene de iki amortisörü olan bisikletler yeni çıkmıştı tabi mızmızlayarak babama aldırdım hemen. hafta sonları benim eski bisiklete bilal ben yeni bisiklete binerdim mahallede yarış yapardık. 3.sınıfa geçtik birinci dönemi bilaller eskişehire taşınacakmış bilal üzgün geliyor okula hergün. ilkokul öğretmenimiz özlem hanımla bilalin babası konuşmuş öğretmenimiz bize söyledi. bilal babam eskişehirden ev buldu oraya gidicez demişti bana. keşke yakın yerden bulsaymış demiştim. bir gün bilal okula gelmedi ve vedalaşamadık ve bir daha bilali görmedim ama evlerinin önünden ne zaman geçsem bilal burda otururdu diye hep aklıma gelir. şimdi keşke eski bisikletimi ona hediye etseydim diyorum hep.