bugün

Ayna grubu üyelerinin kör olduğunu sanıyordum.
Televizyona çıkan insanları gerçek olmadığını sanıyordum.
ruhsar dizisindeki gözüm ablayı allah sanıyodum.
insanları iyi sanıyordum, kötülük sadece bazılarının içine girmiş ve onlar kötülük yapıyor sanıyordum.

sonra büyüdükçe kötülüğün herkeste olduğunu ancak bazılarının içindekileri bastırabildiğini öğrendim. belki haberleşme teknolojilerinin gelişmesi ve sosyal meydanın etkileriyle kötülüğü daha fazla gördüğümüz içindir. belki de küçükken sahip olmadığım koruma içgüdüsünün çocuklarımla beraber daha fazla yerleşmesindendir.
aynadan her şeyin ters olduğu tarafa geçilebiliyor sanıyordum.
bizim burda temel reis otel vardı, onu temel reisin sanardım. bide teyzemin evinin ordaki mezarlıkta ağaç var devası büyük onu Allah sanardım. bilinçaltı böyle bişe demekki.
daha 2. veya 3. sınıftayım. 8 katlı binanın 7.katında oturuyoruz ve asansör yok. merdivenlere de çevremdeki herkes derece diyordu. bende her akşam hava durumlarını izleyip diyarbakır kaç derece olacak acaba yarın fazla mı merdiven çıkacağım diye düşünürdüm.
Büyüyünce daha güzel bir hayatımın olacağını sanmak.
Çizgi film karakterlerinin gerçek olduğunu sanıyordum.
Büyüdüğüm zaman mutlu olacağını sanmak.
Örtü ile balkondan aşağı atlayınca paraşüt gibi açılacağını ve uçacağımı sanardım hep.
Tom ve jerry i daima izleyeceğim olgusu.
çocukken arabayla geri geri gelirken koltuğun tepesinden tutup öne doğru itmezsen araba geri gitmez sanıyordum.
6 yaşımdayken minik civcivlerim vardı. Onları hem besler hem de bahçede dolaştırırdım. Büyüdüklerinde tavuk ve horoza dönüştüklerini görünce resmen yıkılmıştım. Hiç büyümeyecekler, hep minik kalacaklar sanmıştım. Çok çirkinleştikleri için günlerce ağlamıştım.
elektrik süpürgesinin beni yutacağını sanırdım. annem ne zaman evi süpürse elektrik süpürgesi yaklaştıkça ben kaçardım.
3.yaş günümdü sanırım. abimler iki tostip civciv hediye etmişti bana. kırmızı kurdeleyle fiyonklamışlar bi de. allam minicikler çok tatlılar diye nasıl çıldırıyodum. nihayetinde civcivlerimin hep minik birer civciv olarak kalacağını sanmıştım. kalmıyorlarmış.

edit: şimdi gördüm,yalnız değilmişim hihi.
Belediye otobuslerini belediye kendisi yapiyir sanirdim.
elbistan'ın ülke sanılması, bunu çoğu kişi sanmış.
hala'yı hep babalardan küçük olan kız kardeş sanardım. yani kendi halamı değil sadece tüm halaları. babanın büyük kız ablasına başka bir şey deniyor sanardım. hatta babaanne falan karıştırırdım vallahi. şimdilerde görümceyi herkes karıştırırken akraba hiyerarşisini karıştırmam normaldi galiba. swh.
Aklınıza gelen malum reklama hiç anlam veremezdim. Koca koca ablalar nasıl olurda, altına yaparlar diye.

Tamam, bilmiyorsun sonuçta ne düşüne bilirim ki..

Şimdi aşk doktoruyum..

Nereden nereye..
Büyünmeyeceği.
Eşek kadar oldum şimdi bomboşta bir hayatım var. umudum solucan deliğine, zaman makinesine veya bilinç kopyalamaya falan kaldı.
1.2.3.4.5.6.7.8.9.100 benim ki buydu.
Dünyanın koruyucuları kokoreççiler midir acaba? Süper kahramanlar.
ALACAK
Yol kenarlarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım


Sunay AKIN.
imamın çıktığı yere başkası çıkarsa günah olur sanıyordum.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar