bugün

cocukken sahip olamayipta buyudugunuzde sahip oldugunuz seylerden cok daha fazla oldugunu hissettiginiz anda sizi tekrar cocuk olmaya ozendiren kaybettiklerinizdir.
nedense reşat nuri güntekin in çalıkuşunu akıllara getirmiş başlık.feridenin ağaçlara tırmanan yaramaz çalıkuşu halinden köy öğretmeni haline gelmesi durumu çok güzel anlatıyor.
dünya ya aşağıdan bakmak.
insanlık
masumiyet gidiyor en başta...sonsuz kurulan hayaller her sene yavaş yavaş küçülüyor...zaman azalıyor önümüzdeki geleceğe dair...çamurdan yapılan kahramanlar yokoluyor..anne babanın kahramanlığı yokoluyor...doyasıya yenen çikolatalar bitiyor...
süt dişlerimiz. zamanı gelince hepsi teker teker düşer.
bağımlılık,endişe,korku...
istediğin her şeyi yapman ve sana kimsenin karışmaması, çocukluğuna vermesi
dürüstlük
(bkz: güdümlü anne terliği) *
kırmızı kilotlu corap.*
gözlerin kocaman kocaman ama masum bakışları.. hiç bir çocuk büyürken o bakışları saklayamaz.

biz büyüdük kirlendi dünya durumları..
aşırı derece oyun manyaklığı.
basit akıl.
dayanabilme gücü
düz mantık..
özgüven, herşeyin güzel tarafını görbilme yeteneği.**
boş zaman...
pazar günleri öğleden sonra bünyede oluşan heyecan belirtileri..
hafif bir ruh ve düşünce. *
en önemlisi saflık.
bir dilim sarelleli ekmekle mutlu olabilme yetisi.. * *
büyüklere duyulan saygı.
in line skate aletlerinin rafa kalkması...
(bkz: telli araba)
(bkz: laklak)
(bkz: gazoz kapağı)
(bkz: taso)
(bkz: euro 96 albümü)
(bkz: sapan)
bir de bunlar var;
(bkz: seyyar çekirdekçi)
(bkz: seyyar dondurmacı)
(bkz: niğde gazozu)