bugün

Çocuklugun en guzel yanlarındandır.
Halâ yaptigim bir sey huzur verir.
Yapamadım ve bir daha yapamayacağım.
Kar yağan bir memleketin çocuğu değildim,ve artık çocuk da olamam. ileride çocuğuma nasip olur inşallah.
Artık çocukluğumdaki kadar güzel kar yağmasa da sokak lambasının ışığı altında gecenin karanlığında izlemeyi seviyorum. Benim için büyük bir mutluluk kaynağı.
kafayı yukarı kaldırınca bulutların gri rengiyle kar tanelerinin rengini ayırmak.
Tek bir kar tanesinin yere düşüşünü boş boş seyretmek.
izmir de kar olmadığı için en çok yağmur izleniyo.
Çünkü kar çocukluğumuzda yağıyordu. Büyüdük ve küresel ısınma sebebiyle kar falan yağmıyor.
Bu günün yetişkinleri için mazi. Bu günün çocukları içinse hemen hemen masaldır. Artık iç anadolu ve doğuya bile kar yağmıyor. 7 8 yıldır hiç kar yağmayan bölgeler var.
çocukken kâr yağacak bende cam dan izlicem öyle mi? tıs tıs tıs. çıkar dışarı kardeşim ile kâr topu savaşı yaparım. kâr dan adamlar yapardım. oturup izlemek bana göre değil dostum.
Sabah 6'da uyanip televizyondan okul tatil mi degil mi haberinin ogrenilmeye calisilmasi ve eger tatil edilmisse izlemesi cok daha keyif veren olay. Uzerinde pijama olacak ama. Pijama sart.
o küçücük bedenin ve kocaman hayal gücünle serüvenlere dalarken 'aceba çok yağarsa okullar tatil olur mu?' hayallerine de daldığımız unutulmaz anlardan birisidir .
Dönüp bakabildiğim gözümü alamadığım tek şeydir çocukluğum.
Gece hep annem beni sabah yagan karda uyandirsin diye dua edip yatardim.

Annem odama gulerek gelir kos perdeyi ac bak ne gorucen derdi.

Hic arkadasim olmadigi icin sadece cama yapisip izlerdim disarda oynayan cocuklari.
Ne guzeldi be o gunler.
okul sınırları içerisindeyken yağmaya başlarsa sınıfın çığlığından sağır olabilirsiniz. onun dışında bir süre sonra pencere kenarında biriken karı yemek gibi değerli anılarada ev sahipliği yapabilir.
Aynı zamanda nolur çok yağsın da tatil olsun diye dua etmek.
Bu eylemi yaparken içi kıpır kıpır olan çocuk, Büyüyünce yağan karı izlerken de içinde çocuksu bir sevinç duyar.
(bkz: izmir e kar yağmaması)
bu işin çocukluğu yetişkinliği olmaz. ben hala kar yağarken izlerim. hatta şu yavaş yavaş inen iri karlardan yağıyorsa gözüme kestirdiğim iki kar tanesini birbiriyle yarıştırırım.
Çok güzel anılar hatırlatmıştır. Cocukken evimiz cadde uzerinde 3 katlı mustakildi. 2.kattan tam pencerenin önünde sokak lambası vardı. Biz ikiz kardeşimle oturup lambanın önünden geçen taneleri izlerdik ateş böceği gibi görünürlerdi. Ne guzel bir histi o ya.

Bir de aynı sekilde tekerinde zincir olanlar ve kemer takanlara bakardık. 20 De bir olurdu. Sonra vay efendim kazalar ölümler. Bak yine huzurum kaçtı.
Karı nasıl yağıyor diye düşündürür.
Son 7 yıl haricinde her kış yaptığım şey. izlemekle yetinirdim ben. Çünkü dışarı çıktığımda mutlaka hasta olurdum. Hasta olmamak adına * dışarı çıkmazdım.