bugün

bazı erkeklerin yaptığı seydir.
aptalcadır. evlenmeden de çocuk sahibi olabilirsiniz. (bkz: evlat edinmek) (bkz: koruyucu aile)

çocuk için senelerce birine katlanma eziyeti çekilmez.

evlenecekseniz gerçekten sevdiğiniz bir insanla evlenin.
Malca bir eylem, böyle yapıp sonradan mutlu olan pek görmedim.
belli bir yasa kadar böyle yaşamaya devam edersem, benimdir.
çocuk bu, daha kıymetli şey olabilir mi?
hayata bağlanma sebebindir.
Külliyen yanlış davranıştır.
Tam tersi, yolunda ve başarılı bir evlilik yapılmışsa, çocuk sahibi olunmalıdır.
Hayatın amacı devam etmektir. insanlar üremezse hayat devam etmez. Bu doğal bir durum ve çok az insan içinden yükselen libidosuna mantıkla yaklaşabiliyor.

Toplumsal ve hukuksal açıdan ayrı bir tartışma evlilik ama reel olarak çocuk büyüyene kadar kadının geçimini sağlaması gerekiyor. Erkekler çocuk büyütmek üzere değil farklı partnerlerden mümkün olan en çok sayıda çocuk yapmak üzere programlı oldukları için kadının yanında olup çocuğu büyütürken ona ve çocuğa bakma sorumluluğuna sahip olmuyor.

Bu anlamda evlilik toplumsal ve hukuksal bir sibop.

Ben kadın olsam bekar anne olmak istemem.
ee sonuçta bu işler siparişle olmuyor. mecbur evleniyorsun çünkü bunun için bir kadın gerek. ben de çocuk sahibi olmak istesem açıkçası evlenirdim.
Her ne kadar saçmalık olarak görünse de bende bu kategorideyim.
Belki aşık olursam değişir.
ben arıyorum beni baba yapcak bayan.
Kısır olduğunu fark etmesiyle yıkılacak kişidir. (illa kısır olacak diye bir şey yok tabi ama bi ihtimal)
tüm evlilikler ya da aşk dediğimiz şey zaten evrimin bize kodladığı üreme içgüsünden ibarettir. bu arkadaş neden linç ediliyor anlamadım.
zaten evlilik denilince akıla gelen sebeplerin başında bence bu.
içinde bulunduğum durum bulsam şöyle helal süt emmiş yapışıcam açıkcası. Evlenip mutlu huzurlu bi yuva kurmanın vakti geldi. Bekar hayatım çok mükemmel sayılmaz evlenin.
evlenmek için çocuk sahibi olmakla yarışabilir.
Birde çocuk sahibi olmamak için evlenmemek vardır.
Allah'ım.