çocuk için evliliğe katlanan insanlar

mutsuz olan insanlardır.

bence hem anne hem baba hem de çocuk için huzursuz ortam. yaşadım mı? evet. katlanılmasaydı keşke.

mutsuz oldukları yetmezmiş gibi çocuklarını da mutsuz eden insanlardır.

mutsuzluklarını çocuklara belli etmiyorlarsa aşmış insanlardır.

Evliliklerin % 98'ini oluşturan insanlardır.
"Ailem bu Dünya'dan göçünce hayata bağlanmak için bir çocuğum olsun" düşüncesiyle evlenir insanlar.
Evet, yavruyken her canlı çok sevimlidir. O Minik minik, sallanarak ilk adımlarını size doğru atınca mutluluktan havaya uçarsınız.
Fakat mutluluk anlık bir olaydır. Bir timsah yavrusu da ufakken çok tatlı oluyor. Peki ya büyüyünce?
Yanlış arkadaş kurbanı, serseri veya madde bağımlısı olmayacağının hiçbir garantisi yok.
insan büyüyünce dertleri de büyüyor. O çocuğun ihtiyaçları sağlanmazsa, birgün karşınıza dikilip sinirle:
"beni Dünya'ya niye getirdiniz lan?" Diye sorabilir.
Veya tam tersi çok parayla şımartılıp sizin başınızı derde sokabilir.

Bu sebeple şu kısacık hayata, başkası için katlamayı düşünüp evlenmek mantıklı bir şey değil.
6 yıllık tanıdığım ve çocuğu olmayan bir evli çift var. Maddi durumları çok iyi.
2 tane köpekleri var. Hep birlikte gezip eğleniyorlar. Akrabaları ile de görüşmüyorlar.
Sanırım böyleleri de evliliklerin % 2 sini oluşturuyor.

Kimse çocuk için evliliğe katlanmaz. Evlilikler neredeyse tamamen cinsellikle yürür. Gündüz kuşağı programlarına bakın, 6 çocuklu dahi olsa yürümeyen, çatışmalar çıkan evlilikler var.