bugün

andre martinet'in geliştirdiği kavramın ismidir. dil incelenmesinde incelenen birim anlamsal ve sessel olmak üzere iki düzleme ayrıştırılır. anlamsal düzlemde en küçük birimler bir anlam ifade eden monemlerdir. sessel düzlemde ise bu anlambirimler sesbirimler olarak ifade edilen ve tek başına bir anlamı olmayan fonemlere ayrıştırılır.
örneğin: çocuk eve geldi tümcesi anlamsal düzlemde (yani birinci eklemlilik düzleminde) ayrıştırılırsa, en küçük anlamlı birimler olarak
/çocuk/ /ev/ /-e/ /gel/ /-di/ şeklinde beş birim elde edilir.
burada /çocuk/ monemi ikinci eklemlilik düzleminde yani sessel düzlemde ayrıştırılmaya devam edilirse,
/ç/ /o/ /c/ /u/ /k/ fonemlerine ulaşılır. bu düzlemde fonemler değiştirilerek yeni bir anlam ifade eden monemler oluşturulabilir. (ör: gocuk)
Ünlü dilbilimci André Martinet'in diller üzerinde öne sürdüğü ve kabul gören kuramdır. Bu teoride dilin kodları iki ana alt katman altında incelenir;

- Anlamsal (Semantique, sens)
- Sessel (Phonologique, sons)

1) Anlamsal

Kendi başlarına anlamsız olan ses birimciklerin bir araya gelip, bir anlamı yani dildeki kodu oluşturan katmandır.

2) Sessel

Kendi başlarına anlamsız olan ses birimciklerdir. Dilden dile sayıları farklılık göstermekle birlikte, 30 birimcikten aşağı olanlar nispeten yok olma evresindedir. Türkçemizde bu sayı yaklaşık olarak 29 olmakla birlikte, diğer bir örnek olarak fransızcada yaklaşık 36 adettir.