bugün

asosyal değildir, bu insan. günümüzde asosyalliğin bir problem ya da psikolojik bir hastalık olarak değerlendirilmesi bile kanımca hatadır. kimsenin kimseyi anlamak için çaba sarfetmeye tenezzül etmediği, maddi çıkarların her türlü ilişkiyi baltamak için yeterli görüldüğü bir zamanda asosyallik olsa olsa bir sığınma yeri ve biçimidir. oysa çevresi iyi ama kendisi bu iyilikten nasibini almamış insanın bu halinin sebebi; iyi olan bu çevre ile bağlarını yeterince sıkı tutmaması olabilir.

bonus:eğer bu entry başlık içindeki ilk entry olmasa idi (bkz: olaya bir de bu açıdan bakmaya ne dersiniz)den ibaret olacaktı. hakkımızda hayırlısı.
(bkz: Tecavüzcü coşkun)
Bu durumda çevresi ne kadar iyi olabilir.