bugün

alilik ululuk. 3 boyutun en güzeli en ihtişamlısının adılı. enmiş boymuş bunlar bizim kankiler yahu ya önümde ya da solumda duruyor. ama yüksekteki öyle mi a canım, herif tepede.

ne peki aybalam bunun zıttı? aşağılık değil mi?

yani şerefsiz, adi, pis herif!

neyse yükseklikten devam edilesi;

yaratıcıya kelam edecek olan kaldırır başını havaya, ne de olsa varsa bir kudret kendinden üstün, olsa olsa tepeden bakıyordur. aha işte tepeden bakmak, tepelemek sözcüklerinin kisvesi bu.

dersi veren öğretici kişi, duruşma salonundaki hakim, meclisteki meclis başkanı hep yüksektedir. herkes onu görür, o da herkesi. hükümranlık için yukarda olmak gerekir.

atalarımızın tanrısı da gök idi, göktengri. insanın yanında tanrı olur mu? önünde olur mu? olmaz. olsa olsa yukarıdadır o.

işte sayın hörmetli okuyucu, yüksek ve yüksek olma hali olan yükseklik böylesine hiyerarşinin kafamıza kazıdığı, beynimizin boyut masasındaki miskin memurunun adıdır. orada durur bir işe de yaramaz. atın onu siz, kurtulun bu hurafelerden. yüksekte olana saygı göstermek zorunda değilsiniz, hüküm altına girmeyin.

sözlük ondan güzel, herkes yanda, yönde. yukarda kimse yok. her zat döktürüyor mecalince, esiyor gürlüyor.