bugün

komşuları çağırıp tombala da oynayabilirler.
3 gün sonra bu saatlerde pekçok ortadirek ve dar gelirli ailenin evlerinde yaşanacak hadisedir...
şimdiye kadar bozulmamış geleneklerimizdendir. sadece bu geceye mahsus, evin hanımı bey'i nin dansöz seyretmesine izin verir. *
dönsöz hemen önünüzde dansediyorsa ve dansederken de kuruyemişi size yediriyorsa her sene seve seve yapılabilecek eylemdir.
(bkz: günah)
eskide kalan bir alışkanlıktır. artık votka-limon eşliğinde victoria secret defilesiyle girilir.
türk aile geleneğidir. mazide kalmıştır. soba yanında oturup, portakal soymadan, kuruyemiş yemeden, iki tek atıp dansöz izlemeden girilen yeni yıl olamaz.
camdan başını dışarı çıkararak yeni yıla başını sokabilir.
yeni yıla ilk girenler arasında yer alınabilir.
geleneksel yılbaşı kutlama biçimi.
buna ek olarak evin erkeği arasıra balkona giderek, babadan gizli sigara da tüttürebilir. teknolojinin gelişmesiyle telefona gömülen mutsuz kız da hesaba katılmalı.
sevgili kişisinin tek hayalidir.
Gözleri görmediği için dansöz izleyemeyeceklerle, dişleri olmadığı için kuruyemiş yiyemiyecek olanlara yılbaşı eğlenecesi olmayacaktır. Duyurulur.
artık olmayandır.
dansöz bizim çocukluğumuzdaydı.
o zamanlar dansözü zaten ancak ya bayramda yada yıl başında görürdük.
şimdi anlamsız bir uğraş oldu.
lakin o zamanların yokluğunda da iyi giderdi.
hakkını yemeyelim.
ekranların am göt meme kaynadığı 2011 yılında dansöz oynatmak ancak kıroluk olabilir.
Her yılbaşı hep aynı şeyler. Değişen hiç bir şey yok. Yok mu bir orjinalite? Hayat banallaşmaya hızla devam ediyor. Aha dünyadan geldik gidiyoruz hep aynı teraneler, aynı kuruyemişler, farklı farklı dansözler.