yazısı çirkin olduğu için azar yemek

Ben yazısı çirkin olan insan Tanımındaki insanım . Mühendislik öğrencisiyim ve bu yaşımda bu azarı yedim . ilkokulda yemediğim azarı üniversite sırasında yedim . 60 yaşındaki profesörüm okuma yazma alışkanlığınız yok mu sizin bu nasıl yazı nasıl öğrencisiniz siz diyerek benimle beraber birkaç arkadaşımı itin şeyine sokmuştur . Kol gibi malzeme sorusu sorup kuş kadar süre verirseniz bende öyle yazarım sayın hocam .

ipne öğretmenler tarafınca maruz kalınan şiddet türü.

(bkz: anılar cıvıl cıvıl koşmayın peşimden)

annem ilkokul mezunu benim. onların zamanında köy okulunda en büyük kıstas yazının güzel olması zeki olmak için, kendisi de güzel yazamaz ya neyse.

ben daha okula başlamadan bana bir defter verip yaşıtlarım çizgi film izlerken çizgiler harfler çizdirdi bana.

o gazla ilk okula başladım, fena gitmedim bir süre. yazım da idare eder işte.

sonra yeteneksizliğim kendini göstermeye başladı yavaş yavaş.

marjinal kişiliğimi (burda götümüzle gülelim) daha o yaşlarda gösterip kendi alfabemi yarattım.

hani latin alfabesini de andırıyor ama kafada hep bir soru işareti.

annem defterlerimi gördükçe kahroluyor sürekli.

kirpiye yavrusu pamuk görünürmüş ama o da bir yere kadar tabi.

ve bir gün bütün üzgünlüğünü dışa vuruşuna şahit oldum komşuyla konuşurken.

''kız poem hiç düzgün yazamıyor, gerizekalı galiba bu oğlan.''

tanım: bazen anneden duyulan azarlardır.