kafayı çekecen. başka çaresi yok. bi de seviş, kalkarsa.
Kafa dağıtabileceğiniz uğraşlar bulabilirsiniz.

Kitap okumak, belgesel izlemek, yürüyüş yapmak ... olabilir.
hızlı bir hayat yaşamak
yavaş kendi kabuğunda takılınca daha sancılı geçiyor.

sex uyuşturucu gezme tozma biraz kendini kaybetmenin gerek

sonra bı bakmışsın yeni birçok insanla tanışmışsın günler haftalar geçmiş hafiflemiş.
bir oyuna sarmak deli gibi.
mesela çıkın dışarı görmediğiniz farklı bir yerlere gidip kafa dinleyebilirsiniz.
ileride bana lazım olacak önerilerdir. insan istesede istemesede buraya illa bir gün gelecek. umarım yakın zaman içinde gelmem.
(bkz: meme)
(bkz: montla sıç) kesin çözüm.
oyalanmak. zaman geçirmek. bi müddet boş işlere kendini baya bi vermek. alışıyosun o esnada.

ne boktan makineleriz ya..
icmek çok içmek. Ve sonrasında deli gibi ağlamak.
Acınızı paylaşmanız, aile ve arkadaşlardan destek almanız yardımcı olabilir. Her insan (kübler-ross tarafından tanımlanmış) üzüntünün beş aşamasından geçer, bu sıra ile olmayabilir ya da her birisini tek tek yaşamayabilir ama teorik olarak bir şekilde bu duyguları yaşar.

1. inkar “hayır olamaz”
2. Kızgınlık “lanet olsun neden oldu?, neden ben?”
3. Pazarlık “madem olmuş belki şöyle yaparsam durum iyileşebilir”
4. Depresyon “çaresizim”
5. Kabullenmek “kader böyleymiş”..

Bu hüzün aşaması yaşanmalı sağlıklı bir gelecek için.. hüzün de hayatın bir parçası sonuçta.. ama dilerim mutluluk ve gülücükler hiç eksik olmaz hayatınızdan.
maneviyattan yoksun olanların mahkum oldukları acılardan sadece bir tanesi . öylesine büyük bir boşlu madde ile dolduramaz insan öyle bir madde yok yani ve manevi boşluk manevi duygular ile dolar . böylece sıkıntı da ortadan kalkar .

acının gamın kederin neden var oldugunu bilmek bile acıyı def etmeye yeter de artar bile . bilenle bilmeyende aynı olmuyor ne yazık ki .
umut besleyecek hedeflere odaklanmak. fakat bundan önemlisi sanırım ne için var olduğunu kavramak ne yapmak istediğini anlamak sorunu çözecektir.