bugün

yazarların bedenen ve ya ruhen öldüğü ilk yerdir.

ruhen köyde öldüm.
(bkz: ben doğarken ölmüşüm)
Okuldur.
(bkz: iceworld)
(bkz: dust 2)
görünce elimi gerçekten çarpıya götüren başlık. sonra dedim ki amk şu sıçmığı atana bir şey diyip de gideyim. klişe olcak ama yakında olsun. (bkz: siktin sözlüğü eyledin viran pezevenk seni)
Annemi ağlarken gördüğümde öldüm.
(bkz: ölmek hobim olmuş)
(bkz: Ölümün son iyiliği bir daha ölümün olmamasıdır)
ilk çağda mağaradan çıktığımda ayağım kaydı baya bir yuvarlandım tam kestiremiyorum neresi olduğunu. ölmüşüm işte. siz asıl 27. ölüşümü görücektiniz manyak bişeydi.