yazarları huzursuz eden şeyler

Okul iş veyahut herhangi bir şey için evden ayrılmaya sayılı günler kala böyle gitmek istemezsin için daralır keşke dönüş vakti gelmese dersin ya işte o his bende dönüşüme yaklaşık 40 gün kala başladı. Ders yok sınav yok tatildeyim ailemleyim daha 40 günüm var ama ben böyle hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum.

sözlükteki lüzumsuz başlıklar.

facebook'a fotoğraf atılması. insanları orada mutlu görünce kendi karanlığıma üzülüyorum. yalnızlığıma ağlıyorum.

buradakilere yazar denmesi beni rahatsız ediyor.

Belirsizlik. Bakarız, hallederiz diyen adamdan uzak dur.

Boş vakit geçirmek.

her şeyin anormal derecede yolunda gitmesi.
evet batıyor :(.

Nasıl bir lanetin içine düştüm ben arkadaş.
Bir insan istisnasız her rüyanda olur mu?
Oluyormuş amk.
Delirdim

Çok düşüncesizce hareket etmem. Allahım bu bir çeşit lanet yemin ederim her zaman işleri batırmanın bir yolunu buluyorum.

herhangi birinin yanımda yüksek sesle konuşması, genel olarak tansiyon yükselmesi.

hemen iki tarafı da birbirinden korumaya çalışıp "ay yok heheh annenize niye küfretsin canım heheh" ya da "yok ya haklısınız tabii yani burda olan insanlar hariç herkes şerefsiz zaten" tarzında cümleler kullanmak zorunda hissediyorum. çoğunlukla işe yarıyor ama o sırada bulduğum herhangi büyükçe bir deliğe girip derin nefesler alıp "şşşş kızım sakin ol kızım tamam lavandula şşşş geçti annem tamam" diye cümleler kurmamak için kendimi zor tutuyorum.

her anı sıkıntıyla geçen bir ülke de zor tabii.