yanlis otobuse binmis insan psikolojisi

empati kurulması kolay psikolojik durum...herkes illa ki ömründe bir kere bu durumu yaşamıştır...

kendini saf hissettiren bi durum.Minibüse o kalabalık içinden bindiğin için kendini şanslı hissediyorsun,bu sırada birden aklına geliyor minibüs camına bakmak ve acı gerçeği öğreniyorsun:yanlış minibüs!!
Biraz panik havasına giriyorsun,inebilir miyim diyorsun daha yeni harekete geçmiş minibüs şoförüne..insanlar tip tip bakıyolar sana çok acelesi olmayan yerlerine geç kalacakları için..Sende de mahcup bi ifade..Bir de paranı verdiysen gideceğin yeri söylemeden bi son durak diye,yüzündeki ifadeye azcık aptallık da ekleniyor.

böyle bir durum karşısında ilk önce içte pişmanlık, sitem duyguları oluşur. bu duyguların dışavurulmasıyla birlikte aşağılık duygusu kaplar tüm bedeni. bu duyguyu bastırabilmek için etrafındaki insanlara sataşılır(özellikle şöför muavine).hiçbir şey çaktırılmaz sanki yanlış otobüse binen şahıs kendi değilmiş gibi bir hava yaratmak istenir.
sonraki aşamada tüm gözlerin üzerine çevrilmesiyle birlikte 2 seçenekle karşı karşıya kalınır:

1- aşağılık duygusu bastırılmış ise; değerli bir insan ya da ünlü bir şahıs psikolojisine bürünülür.
2- aşağılık duygusu bastırılmamış ise; bir an önce imdat çekici temin edilerek en yakın cam kırılır ve camdan aşağı atlanır.

(bkz: belediye otobusu paranoyalari/#2101373)