yalnızlığın insana kattıkları

Az konuşur çok düşünürsünüz mesela bunları katar insana yalnızlık.

Yalnızlığın kendinden aldıklarını farketmesini sağlar.

huzur ve sessizliktir. yalnızlık çoğu insandan daha tercih edilesidir. insanlar bıktırır yalnızlık tamir eder.

sıkılır kafayı yersiniz değişik değişik hareketler yaparsınız .

istediğine göre hareket edebilmektir. sorgusuz sualsiz iletişimden uzakta. kendin olabilmektir.

Güçlü olmayı öğreniyorsun. insanlara olan inancını öldürüyorsun. Masaya 2 kadeh koyuyorsun kendi şerefine kaldırıyorsun..

Kendinden başkasına karşı sorumlu olmamak.

Ruha aromaterapi masajı yaptırır.

zamanın değersizleştiğini hissedersiniz. einstein dersiniz görelilik dersiniz.

sonra bi sigara yakarsınız. derin bir nefes çekip, içinizden mırıldanırsız.

bu kadar insan yalnızken, bi bu kadar insanda yalnızsa, ben niye hala yalnızım lan.

velhasıl kelam yalnızlık insana, yalnız değilken geçirdiği zamanın önemini hatırlatır. ve özellikle içinde bulunduğu 'anı' yaşama alışkanlığını kazandırır.

evet evet (bkz: carpe diem)

hayatta kalmayı hayata tutunmayı öğretiyor kimi zaman hayattan soğutuyor da.

kendini mutlu etmeyi öğrenmektir. bazı insanların hep arkadaşı oluyor, milletin bebeklik arkadaşı var ama benim yok, ne yapayım şimdi? üzülüp ağlayayım mı şu yaşımda? yalnızlık için üzülmeyi küçük yaşlarda bıraktım ben, canım annem sağolsun her zaman destekledi beni. bazı zamanlar babam da onun yanında yoktu, kimi zaman oldu ben de olamadım. her birimiz türkiyenin bir ucunda, topu topu dört kişilik ailenin üç farklı yerde yaşadığı oldu ama asla yıkılmadık hiç birimiz. bana "istediğimiz her zaman olamaz" dedi, çocukken bile aç gözlü olmadım belki o yüzden. peki buaciz gibi yalnızlığa üzülmek neden? çoğu zaman yaradana isyandan başka bir şey değil. "benim çok arkadaşım var" şeklinde reklam yapanlardan hep nefret etmiştim, ama artık daha çok ediyorum. senin ilk yanlışında seni çizen arkadaş bana hiç lazım değil, kim olursa olsun. en çaresiz anında, kendi çırpınırken arkadaşına da dua edenler lazım mesela bana ki yanımdalar.

Kendi kendine yetebilme nimetidir.

Kimseye muhtac olmama hissini katar en onemlisi.

eğer amacın varsa hedefine ulaşman daha kolay olur. çünkü sadece bir noktaya odaklanmak basari getirir.

Kendini tanımak ve yeteneklerini keşfetmek.
Zira zaman geçsin diye insan yeni hobiler ediniyor.

biraz huzur, bazen endişe, çokça sessizlik...

Huzurdur.
'Az insan çok huzur' olayına kesinlikle katılıyorum. Hayatımıza insanları dahil ettikçe mutsuz oluyoruz. Yapmayın.

Bir süre sonra kimseye katlanamamaktır. Sevdiğini düşündüğün insanlara bile.

mecburi bi yalnızlık mı yoksa kişinin kendisini çevresinden soyutlayarak bilinçli bir seçim olarak yalnızlık mı? öncelikle bu ayırtedilmeli.
terk edilmiş olmak yada insan ilişkilerinde başarısızlık sonucunda mecburi olarak yalnız kalan kişi ,yalnızlığın acı tarafıyla yüzleşir.kişinin beraber oturup, konuşabileceği , gülebileceği ,ağlayabileceği , duygularını paylaşabileceği birinin olamayışı, kişiyi derin bir depresyona sokabilir.
halbuki kişinin, kendi iradesi ile kendisini çevresinden soyutlayarak ,yalnızlığa yöneldiyse , kendi varlığını arayışa çıkmış demektir. bu tarz kişiler ,zamanında çok sayıda arkadaşa sahip olan ve arkadaş bulmaktan zorluk çekmeyen kişilerdir.genellikle çevrelerindeki yavanlıktan sıkılıp başkalarını algılarında, başkalarının istediği gibi bi hayatı yaşamaktansa , kendi varlığını sorgulamak için kendilerini toplumdan geri çeken kişilerdir.bu tarz bi yalnızlık kişiyi ,düşünsel manada doyuma ulaştırabilir.
aldığı nefesin farkına varmasına ,algılayarak yaşamasına vesile olabilir.

sadece kuru sessizlik ve bir demlik çay dır.

iyi ve kötü olmak üzere ikiye ayrılan katkılardır.
iyi katkıları;
Kimseye bağlı olmaksızın yaşarsın.
istediğin saatte dışarı çıkar, istediğin saatte kalkarsın.
Karışanın edenin olmaz.
Kötü katkıları ise;
Sıkılırsın, herşeyi tek başına yapmak zorundasındır.
En önemlisi seni seven birisi yoktur.

fazla gelişmiş hayal dünyası.

kaybetme korkunuz ortadan kalkar.

Asıl yalnızken yalnız değilim. Sözünün özetlediği durumdur. Schillerındı sanırım söz. Daha derin bakış açıları katar.

bol kitap, bol film ve yeni insanlarla tanışma isteği. sonra yine kazık yiyerek yalnızlığa dönme evresiyle döngü tamamlanır.