yalnız hissedince yatağına sığınan insan

Gün içerisinde acımasız hayatın türlü şekline maruz kalıp eve gelince yaşı kaç olursa olsun yatağına yatıp, yorganı kafasına çeken insandır.

Dış dünya ile başetmekten yorulurlar kimi zaman. O gücü kendilerinde bulamazlar.

Dışardan sert görünürler, çetin ceviz zannedilirler. içlerini sadece kendileri bilir, sadece kendilerine sığınırlar.

Maldır. Kesin maldır. Ya bir kalk kendine gel Çık dışarı bir bira iÇ dolaş, olmadı spor yap, bisiklete bin, sahile git, sinemaya tiyatroya git. insan iÇine karış insandan ne kadar uzak durursan yalnız kalma ihtimalin o kadar değişmez..

biraz önce uyandım,evet.

Baska siginacak bi yeri yoksa demekki..

ben ne zaman yatağıma sığınsam ağlama krizine girdiğim icin bu duyguları hissedince yataktan köse bucak kacıyorum. bu da beterin beteri oluyor herhalde.

uzanmayıp ne yapacaz.

şampuan kokulu yastığı, yorganı ve tembellik en iyi dostudur.

Benim bu. Hele bir de yatağım camın kenarında ve dağ manzaralı.