bugün

bir ankara klişesi.

bana sorarsanız tam tersidir.

chp meclisi boykot eder, bdpliler diyarbakır'da toplanır, ateşli tartışmalar yaşanır, belki kan bile dökülebilir (arzu edilen bir kişinin burnunun bile kanamamasıdır), ama sonuçta kazanan türk demokrasisi olur. yeter ki birileri bu tartışma ortamından kendine görev çıkarmasın.

(bkz: tsk)

tam da türk siyaseti eski tadında değil, acaba ak parti'yi destekleyerek siyasetteki ateşi mi söndürdük diye kendi kendime düşünürken böyle bir kriz iyi geldi.

(bkz: chp ve bdp nin meclisi boykot etmesi)

omo'nun reklamı geldi şimdi birden aklıma, çocuklar delice kirleniyordu ve sonra o ünlü slogan geliyordu.

(bkz: kirlenmek güzeldir)

bırakın demokrasi azıcık yara alsın, demokratik bir ülkede yaşadığımızı ancak böyle fark edebiliyoruz.
yaralar gün gelir kabuk bağlar, yeter ki abartıp vur derken öldürmeyelim.

demokratik platformda her türlü boykota evet, yeter ki boykotcular ülkeyi darbe ortamına değil hükümeti daha demokratik bir türkiye için çalışmaya mecbur etsinler.