vedalaşmaları sevmeyen insan

vardır ama kocaman sarılmadan bakakalmak deliliktir.

benim o insan.

acıtır vedalar, aşk olayını da siktir et yani mesela ben yazın tatil için gittiğim bi yerde kafadar dostlar edinince onlarla tatil bitimi vedalaşırken bile garip oluyorum, ama hayat böyle insanlar bize hayatımızın belli başlı noktalarında gideceğimiz yere kadar eşlik ediyor, bizde onlara bunu yapıyoruz.

sonrası yollar ayrılıyor tabi, bu hayatta babanız dahil her insan kendi yolunu çizer, sizde çizmek zorundasınız.

mekanlarla vedalaşmakta böyledir aslında, şehirlerle... yıllarca allahın her günü takıldığım can ciger dostlarımla da vedalaştım ben, koyuyor lan, selam olsun, gönülleri hoş olsun.

Duygusal insandır. Bilir ki veda uzun sürerse dayanamaz.

Benimdir. Vedalari sevmem. Sessiz sedasiz gitsin gidecek kisi.

Ayrılık yüzünden göz yaşlarını tutamıyordur.
Güçsüz, mutsuz gözükmek de istemiyordur.
Sevmiyordur veda etmeyi yani.

(bkz: siklememe hastalığı)

duygusal insandır. veda eden kişinin gidişine üzülecektir.

mantığıyla düşünmeye çalışan insandır, hayatında bu gibi duygusallıklara yer vermemeye çalışıyordur. Bu sebep ile ne zaman dar bir yola girsem, yolda masa, masada da çorba içen bir adam görsem geri vitese alıyorum.

(bkz: bab ı esrar)

akli basinda insandir.hele sarilip opusme fasli yok mu.yeter lan bogulacam.

ayrı kalmaktan korkan insandır.

ayrılığı sevmeyen insandır.

Vedalaşınca dahada hüzünlü olacağı ve özlemin o anda başlayacağını gösteren eylem olduğunu bildiği için vedalaşmayan insandır.