bugün

bütün yakınlarının ölümünü tek tek görmektir. giderek yalnızlaşmak ve çaresizleşmektir. ölümün bir mükafat olduğunun farkına varmaktır.

hayal ederken bile "ölümsüz olmak" fikrindeki cazibeyi sorgulamaya başlarsınız.
ne ölümleri görmek ne iyilik-kötülük sorunudur, olay uzun bir süre böylesi iğrenç bir varoluşa maruz kalmaktır.
sanırım yaşadığım hayat bu. Ben sevdiğim insanların kayıplarını, binlerce insanın katledilişini, dünyanın gitgide adaletsiz ve boktan bir şekile bürünüşü görmek istemiyorum. Belki fazla bile kaldım, dahasını görmek istemiyorum.
kime göre neye göre. çok uzun yazılar yazılır bu konuda .