bugün

Yazarların sabahlama durumunun nedeni ya da cevabıdır. Sabaha doğru akla gelen ilk fikir -her ne kadar b*k gibi bir gün geçireceğini bilsen ve bunu daha önce deneyimlemiş olsan da- yeni güne uyumadan başlamaktır. Sabah fena hissetmezsin, hatta güneşin doğuşunu haber veren o hafif ışıltı insanın içini ısıtır. Ama sonra ışığa karşı bir duyarlılık, refleks kaybı, algıda durgunluk, konuşmaları dinlemediğini çok zaman sonra fark etmek, uyuşukluk, hissizlik, tat alamama, ağızda kuruluk, net görememe, odaklanamama, ayakta uyuma vs. O yüzden sanırım her ne olursa olsun uyumalıyım. Bu saçmalığa bile bile lades dedim kaç kere. O yüzden, (bkz: iyi geceler sözlük)
Öyle bir şey olamaz! Uykuya her zaman yer vardır.
Muhtemelen bu cümleden sonra mışıl mışıl uyuyan yazardır.
günümüzün hastalığı uyku sorunu.
(bkz: daha demin buradaydı)
(bkz: sevişelim)
Kafayı yedim makyaj yapıyorum.
hep güldüğüm kibar feyzo repliği.
''aney niye uyumiysen? ''
uykusu olmayan yazar beyanatı. uyku getirmek için veya uyku harici tavsiyeleri olan varsa bekliyoruz efendim.